Ufuk Şiiri - Alperen Yılmaz

Bekle, umut ettiğin zaman belirene dek.
Bekle, silik ufukta yarınlar gizleniyor.
Bekle, şimdi vazgeçmek; fırsatı tepmek demek.
Bilmiyorsun ötede neler filizleniyor.

Bir emel güdüyorken dur durak bilmemeli:
Pes edişler dünlerce kapana kısılıdır.
Düş adlı o vahayı görmezden gelmemeli:
Kıyısında güneşler, yıldızlar asılıdır.
Anlaşılır, temkinli davranmak bilinmeze.
Ve fakat gün geliyor, o kuşku özleniyor.
Bir başka ark tanımlı bu uğurda, herkese.
Her tekrarda başka bir patika izleniyor.

Dene bir kez gurubun arkasından gitmeyi.
Dene, görelim, ruhun bulur mu umduğunu.
Bir an olsun aklından çıkar inkar etmeyi;
Bir solukluk hülyaya gözünü yumduğunu.
Işık kırıntıları bir mateme perdeyken
Sönmedeki muğlaklık rücuen közleniyor.
Kıvrık dolunay aksi erişilmez yerdeyken
Ümitvar çırpınışlar fevz ile sözleniyor.

Alperen Yılmaz (Yalınkalem)