Sesinle oluyordu da.
Sessiz düşünmek olmuyordu.
Karanlıkta koşuyordukta
tek başına yürünmüyordu.
Kalışın yaz bahar oluyordu da
Gidişin de ufuktaki akşamdan dönülemiyordu.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta