günler üşüyor
geceden devir eden sensizliklerle.
geceler,
ufuk çizgisinde kaybolan
bulutlara dönüyor
tanyeri ağardığında
ve
günbatımında
kızıllaşarak
terkediyor
kendini
bir kuş kanat
çırpıyor
uzaklarda
bir ağaç gövdesini
sallıyor
arasında ışıkları
süzerek
akan yıldızlara dönüyor
yapraklar arasındaki
ışık süzmeleri
ve
senfonisini
dinletiyor yapraklar
zamana
Zaman
sıradanlığını bozmadan
eşlik ediyor
ritmine yaşamın....
katılmak için çok geç değil denizlere
diyor
dereler
ve dereler
nehirlere dönerek
karışıyor
denizlere
denizlerde buluşuyor
çizgisinde ufkun
ufuk
denizle, gökle, kanat çırpan kuşla ve yapraklarıyla
dönüşüyor resme
resmi duvarıma asıyorum
çekiç değiyor parmağıma
kızarıyor
ufuklar gibi..
Kayıt Tarihi : 12.9.2002 09:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Tali](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/09/12/ufuk-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!