İnsan denilen canlı Rab’binden laf dinlemez,
Hakikat ortalıkta gerçekler düşünülmez…
Herkeste başlar yerde yüzler yüze bakmaz,
Düşürülmüş bir derde pek de akıllanılmaz…
Uzaylı dostlarımız mademki iş birlikte,
El atmaları gerek vicdanda, merhamette…
(2012)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 16.3.2016 00:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!