Üflesem Söner miydi Güneş?

Güneş battı.
Ömürden bir gün daha geçti.
Hayat takviminden,
Bir yaprak daha düştü usulca.
Ufuk kızıla boyandı…

Ben miyim koynunda gecenin,
Gece mi dolanan kollarıma.
Eşlik ediyor bana geçmişim,
Bu günlere düşe kalka gelmişim…

Titreyen lamba ışığında,
Cılız gölgem.
Gözümün etrafında çizgiler,
Alnım kırış kırış.
Yitikler sokağında,
Rüzgârın uğultusu.
Bu zamana bir feryat,
Bir haykırış…

Yıldız gibi aklar şakağımda,
Bir garip seyyah,
Zaman yolculuğunda…

Yüreğimde fırtınalar,
Dilimde bin bir ah!
Aklımda deli deli sorular,
Soruların aklından zoru var,
Sorular, sorular,
Nedenler ve niçinler,
Sorular beynimde zonklar…

Dem, fikir demi,
Dem kokuyor,
Çayımın demi,
Al önüne, kâğıt kalemi,
Gece tefekkür,
Gece dua,
Gece haykırış,
Gece Hakk’a yakarış,
Bilinmez mi,
Gönüller arası bir karış…

Ay ve güneş,
Gece ve gündüz,
Birbirine sevdalı iki eş.
Gece bitti, şafak söktü,
Her daim sürer bu
Keşmekeş.
Bir üflesem ,
Söner miydi Güneş?

Güneş doğdu eyvah!
Eyvah! yine oldu sabah…

08.05.2020
VAN