Hüznün:
camını çerçevesini indir,
sevincini kafesle,
limon sandıklarıyla.
Avuçlarında tuttuğun umudunu,
Yanağınla okşa,
Gözlerinden öp,
sal maviliklere,
kanat kanat
çırp acılarını.
Takla takla
gülümse umutlarına.
Bulutlar ağlasın
sen ağlama.
Aynı göğün altında,
çoklu ağlaşmalar
yakışmıyor dünyaya.
Sen de çık güneş gibi;
kara bulutların ardından.
Açıl ışık ışık.
Işılda parıl parıl.
Üfle yelkenine;
Git maviliklerin gizemine.
Gömül sen de güzelliğe.
Tohum ol,
Fidan ol,
Çiçek ol:
Dünyaya gülümse.
29. 09. 07
Adnan Şahin 2Kayıt Tarihi : 29.9.2007 14:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!