Nehirler aktı, gönlümün kurak topraklarına
Bir ışık huzmesi yandı dağıldı...
Bir iki sustu
Bir iki konuştu
Yorgundu, durdu!
Eğildi baktı, can evime
Soludu nefesimi nefesiyle,
Kurak bir sessizlik
Yanmış dedi !
Nehirler aktı
Nehirler yandı
Dolandı güneş gözlerimde
Ay ellerimden kaydı...
Derdi hep şairler
Seven yanardı...
Nazlı dünya aşka boyanma
Baki değilsin beni yakma!
Üfle derviş ruhuma
Can tökezlemekte...
Sırat kıldan ince
Cân neyine güvenmekte
Üfle derviş üfle
...
Kayıt Tarihi : 1.8.2017 05:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Büşra Koçak](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/08/01/ufle-dervis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!