Üfle Annem Şiiri - Mehmet Kesici

Sen yine oku içinden anne
üfle yüreğime yüreğime
kov cin'lerimi
kirpiklerimden götürüyorlar inci'lerimi!

Anne,
al dizlerine bu akşam başımı okşa
doya doya ısınayım sıcaklığla
içim üşüyor
insanlığım ki düşüyor buzlar altına

Kanatlarında güzeldi bu dünya anne
uçur haydi mavi göğe sen yine
yıldızlara tutunalım bu akşam
kararmadan, daralmadan yüreğim.

Annem,
can evim de cam kırığım çoğaldı bugün
bir dost aldı yüzümden gülücüğü
en son sen vardın tebessümümde
hadi üfle, üfff.. de anne
canım acıyor ağlayamıyorum
damlalarım nerde annem