Üfle Şiiri - Özdemir Aydın 2

Öyle içten okudum h/üseyni makamında,
Tükettim meal'imdeki sözcükleri.
Halbuki dalım renga'renk çiçekler açmış,
Ressam'ın diyorum ;
Beyazın üstüne ne güzel de a'lı   ç/almış,
Hepsi sen kokuyorsun,
Hepsi senin hasretin kokuyor.
Oldum olası si/yahından çıkmayan,
Gözleri d/eva'yı merhem,
Dokun parmaklarınla arsız, ruhsuz, damarlarıma,
Belki bu gövdeye can gelir.

Öyle içten okudum h/üseyni makamında.
Meal'i içinde gizli ayet_i celileyi.
Dört elif miktarınça uzattım
Vavı manzümeyi sekteli,
Hükmü ra'da aşk,
Bir elif miktarında mest oldum.
Seneler döküldü bedenimden,
Kamış örgülü hesire.
Sakalımdan süzülür bir tutam ak,
Ak düşer satırlara,
Duvarda hatıran ağlar.

Öyle içten okudum h/üseyni makamında.
Tefsir/sizim
Meal'inde kaybolduğum bu halin,
Gün be gün akut hastasıyım.
Açıklaması zor,
Ummanında kaybolurum.
Oldum olası si/yahından çıkmayan,
Gözleri d/eva'yı merhem,
Üfle bir kez,
dokun meczup ruhuma,
Belki bu ölü beden can bulur.