Ufkunu Del Şiiri - Uğur Musab Şahin

Bir beldeden, başka beldeye gitmek mi hicret?
Yedi semayı aşmak mı miraç, zekât mı ticaret?
Birkaç fakir ve üç beş çocuk okutmak mı davan?
Cennet aşkı, Cehennem şerri mi dini bu sanman?
Camiye sergi açıp, para toplamak mı hünerin?
Alandan, üstünlüğünü bilmez misin veren elin?
Sabahlara kadar nafile kılıp, tespih mi ibadet?
Müslüman olmak için mi, o kelime-i şahadet?
Tabak sıyırıp, ikindi vakti uyumak mı sünnet?
Evlenip beş çocuk yapmak mı, rızkını beklemek?
Bir kaç hasta ziyareti, yetim sevmek mi marifet?
Sakal bırakmak, şalvarla peçe takmak mı meziyet?
Milletçe paryasın, ayakta pranga mı esaret?
Tanklara taş atmak mı, pankart asmak mı cesaret?
İçine hapsettiğin o nefsinin, bir mahkûmusun.
Kazan kaldırıp bayrak açsan da, düzenin kulusun.
Bırak mazeretleri, artık silkin ve kendine gel,
Ruhu saran zinciri kır, “Bismillah” de ufkunu del.
2005