Yeşillenirken körpecik sevdalar ufkun harmanında;
Bedenler yorgun, ölü insanlar.
Güneş tüm görkemiyle bırakırken yerini geceye,
Bir sahilden diğerine.
Bir ucundan bir ucuna şehrin
Bir kadın, bir de adam;
Bıkmış herkesten.
Yağız delikanlı öperken ellerini,
Kendi kadar küçük sevdiğinin;
Ufacık ellerini
Korkuyor kendinden...
Burakcan AbayKayıt Tarihi : 4.4.2018 01:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!