Bir Yağmur Kokusu Şiiri - Saffet Çakır

Ufkumun âraf'ından kanatlanan güller
düştü aklımın sathına bugün
derdi güzarım çekerim içimden ahı
şikayetim yok ey sultanı ezel, ey şahlar şahı!
nedamet sırtımda kırılmaz zincir
kimse dokunmasın bu asil yaram incir...
meleklerin kanatlarına yüklü demirden dağlar
yürek yamacımda bir ceylan ağlar...

Karanlıklara kurşun sıktım gayrı kime ne!
gözyaşlarım düştü dağlara, yeşil çimene
sessizliğin ortasında ki saklanan o ses
kaçsam kurtulamam her yanım kafes
boğulmak gibi bir şey bu belki karada
en derin aşkın mührü saklı bu yarada...

Açıl ey aydınlık, ey ruşeni âla!
bir yağmur kokusu vuslata çeyrek kala
bir yağmur ki rahmetin çeşmesinden
korkuyorum bir yaramı deşmesinden
bir yağmur ki damladı düştü kanıma
bir rüzgar misafir şimdi yanıma
bir selam olsun gönül sultanıma!...