Bırakıyorum bak!
Tüm resimlerin yanıp tutuşurken,
Boğaza karşı bırakıyorum seni.
Kimseler yok
Kimsecikler yok etrafımda.
Bir sen vardın demin,
Tüm geçmişim çalıntı bir plak gibi
Mırıldandı çizik çizik
Anlaşmazlıklarla doluydu içi
Ben bile anlamadım çoğu ezgiyi
Suçsuz bir mevsimdi belki de
Yağan yağmurlar kadar berraktı duygular
Kuşlar uçmayı bırakmış..
Rüzgar isteksiz esmekte..
Bir kırgınlık var içlerde..
Zahmetsiz bir sözcüktü ölüm kaderde..
Tarihi bir an gibi sevmek
Son anda yakalamak gibi hayatı
Son trenin peşinde koşmak gibi peronda
Son batan güneşi izlemek gibi
Son müziği hissetmek gibi
Tutarsız saçma sapan laflara sarılmak
Tutuşuyor tekrar küller
Bu diyarda
Bu vakitte
Bir çift gönül
Kanat çırpan kuşların
Ardından uçuyor
Ey sensizlik
Ey sessizlik
Bırakın gideyim
Ürküten diyarlara
Tutmayın ürkek kalbimi
Kırın şu lanet zincirleri
Bir akşam vakti yanılır gözlerim,
Semanın altında uzanan bedenim.
Karanlığın içinde aydınlığım, benim.
Vaktimiz geldi mi?
Gidelim sevgilim.
Bir akşam vakti üşür ellerim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!