Ufka doğru Şiiri - İbrahim Oral Emul

Yemyeşil cennet gibi bir bahçede süzülerek
Kulaklığımda ispanyol gitaristin melodisini içiyorum

Üstlerine yürüdükçe havalanan kumruları seyrederek
Zihnimi, ruhumun en berrak aynasında temizliyorum

Zaman kaçınılmaz bir öfkeyle dolu dizgin şahlanmış
Önüne geleni yıkarcasına bir sel gibi akıyor

Koşan bir aygırın kişnemesi gibi, ciğerlerini yırtarcasına,
Ufka doğru, gün batımına doğru dinlenmeden koşuyor

Uzanıyor yollar, dönüyor patikalar, birer birer
Rüzgar yüzüme vuruyor, saçlarımı dağıtıyor

Ayaklarım yorgun, akan yolların kıvrımlarında dolaşıyor
İspanyol gitaristin parmaklarını tek tek hissediyorum