Ufka doğru koşuyor yüzüyle,
Eli kolu zaman'la çelişik
Kavşağında göğün ne bu ağaç
Bu yarım çatı! Bir kırlangıcın
Isıttığı ev,masayla dolap.
Taşlar görüyor,köşe taşları,
Koşuyor sirenlerin izinde,
Pan cebinde.Yalnızlık ağacı
Emziriyor ovayı.Yonular
Döküyor bakırına güneşin...(Sebahattin Kudret Aksal)
Kayıt Tarihi : 4.10.2013 17:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!