Ufka Damlayan Alınteri Şiiri - Türkan İl ...

Ası adın neydi - unutturdun
zaten ben sana hep Abbas diyordum
bir ayağın eşikteyse , tetikteydi diğeri hep.

Evet Abbas , Abbas yolcu
yine hangi iklime böyle - hangi mevsime
bu kez hangi serüvene olacaksın özne.

Çözülüp bin sevdadan
bir mavi uğruna dolaştın her çağı
karanlık sayfalarını kargılayıp , kargışlayıp dünyanın
İNSAN için - yeniden yeniden - İNSAN
durma sefer eyledin , MUT dedin , UMUT dedin
ne çok sevdim seni ben , ah sen bunu hiç bilmedin
boşladın gönül yurdunda ocağı , kucağı.

Gurbetin soykütüğünde yazılıdır adın.

Seyir defteri , zirve defteri
kaçıncı bu , kaçıncı cilt Abbas
UFKA DAMLAYAN ALINTERİ

Çölde ARUZ yürürsün , kervanın kumda KUMA
- müstef'ilün failan -
her sahrada bir vaha bulursun mutlaka ama
bulunduğun her yer sana uzak...
Böyle gidip gidip nice - sonra ki eyvah
yine aynı noktaya varmak
ve görmek işte : barış çubuğunun bir ucu silah
tanımla - yorumla - anlatımla olmaz
hüsranı yaşayan anlar ancak.

Acının ve gecenin rengi siyah
diye yolları astarlama ömrüne
siyaha inat - kendi içinde değilse
nerde aradığın SABAH...