Başın gögsümde dinlenir,sessizce uyurdun sıcacık
Üşümüş ellerin elimde durur,ısınırdı ufacık.
Sessiz bir ebediyettin,güldükçe güzelleşen
Yeni bir insan doğdu seninle,aşkı sahiplenen.
Nazlı bir melektin sanki, öylesine hanım hanımcık
Gözlerin çok güzeldi fakat boyun kısaydı azıcık.
Aşk seninle daha da özelleşiyordu insana
Peygamber içerleniyordu,bu yücelen aşka.
Kayıt Tarihi : 30.4.2009 00:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammed Adıgüzel](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/30/ufaklik-20.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!