Ufaklık Şiiri - Nuray Sarac Koparal

Heyy çocuk,büyüdün artık!
Bak ayaklarının üstünde durabiliyorsun
Ağlyamaya gücün yoktu küçükken
Şimdi bağırabiliyorsun bile.
Çok şey geçirmedin aslında sen
Daha neler göreceksin bir bilsen...
Hep çamurlu yolda yürümeyeceksin inan!
Güneş daima doğup batacak
Gözlerinin önünde...
Parmağına diken battığında
Kendin çıkarmayı öğreneceksin
Üşüdüğünde üstünü örtmeyi bileceksin.
Annen her zaman yanında olmayacak
Bazen korkuları tek göğüsleyeceksin.
Büyüyorsun artık,yaşamı göreceksin.
Hep gerçekler olmayacak
Acıları da sindireceksin.
Bazen sevecek,bazen sevileceksin
Gülmeyi de ağlamayı da bileceksin
Ve belki büyümeden bir gün
Sen de öleceksin...