Ufaklığım Şiiri - Fatih Güler

Arada babam anneme
Ufaklığım ile gülüm der
Bende bu şiirinin
Başlığını ufaklığım koyacağım

Sen dediğim aşk şiirlerimi
Hep sensiz yazdım ufaklığım

Bazı günler vardı
Gözyaşlarımın gizli deryasıyla
Unutmaya boğduğumda seni
Asıl ben boğuldum
Yabancı gönüllerin yüreğinde ufaklığım

Bazı gün oldu
Sessiz akıttım yüreğime
Kanamaya başlayan gözyaşlarımı ufaklığım

Sevdiklerimi mutsuz etmemek için
Mutlu olmak zorundaydım
O yüzden sattım kendimi
Hayat kadını gibi ufaklığım

Bir zamanlar çok pavyona gittim
Yüzünü unutmak için ufaklığım

Kalemimi bile sattırdım
Başka isim, şehir yazdırdım şiirine
İsmini, yaşadığın şehri
Unutturmak adına ufaklığım

Şuramdakini yani sol yanımdakini sattığımdan
Onca veya yüzlerce Allah kuluna
Zehir kustum ufaklığım

Zavallı ailem bile mutlu zanneder
Ama yavrusu günah işledi durmadan
Eceli anmadan duramadı
Cennete bile gitmek istemedi ufaklığım

Sana sevdamı biliyorsun ya artık
Hayattan zevk almaya başladım
Gülümü Duamda yaşatacağım
Varlığın bile yeter bu garibe
Napayım sensiz cennet köşkünü
Seninle cehenneme gider
Bütün günahımdan böyle temizlenirim ufaklığım

Bende yalan olmaz
Hele ki sana asla
Ölümüm olur ölümüm
Sen ilk değilsin
Annemden sonra sonsun ufaklığım

Benden kaybolmadan önce
Sana net anlaşılır biçimde
Belki anlarsın diye
Şifreli şiir yazdım
Ama maalesef anlayamayıp
Şu yıllarıma sürünüp
Saçıma kar yağdı ufaklığım

Bülbül beste yapıp
Kuşla yaren olup
Dağ arkasına ezgim söylendi ufaklığım.