Ufak Tefek Cinayetler Şiiri - Erdal Erdem

ağzına bir elma koy ve ateşe atla.
bu suya biri silah bırakmış olmalı.

dışındaki yeryüzünü içine al sende ve
püskür artık doğaya
o, ne de olsa yeni bir işkence türü
olarak tarihte yerini almayı başaracaktır
ceketinin düğmelerini ilikleme bırak açık kalsın
ve uçsun içindeki öfke dağlarda
düşeceği mezarlık çoktan belli –her şey hazır
masa, toprak ve madde

gözleri yırtılıyor göğün neden?
bıçakla yaralanan birinden dahi korkuyor artık kan
ve kırılmış aynada kaynamıyor hiçbir kemik yeniden
yeni bir isim koymak gerek şimdi adaya ve
geceyi sakladığı yeri söylemesi için yalvarmaktan yapılan
bir mücevher.

sen de biliyorsun düşünülerek koyulmuş
bir delildi o deri eldiven.
inanılacak hiçbir şey kalmamış gibi inanarak alıp
uzun uzun özne döktün o parsın göz bebeklerine
fark etmemen büyük hata
aşk ve siyaset yalnızca cehennemde de bir şeyler
konuşulsun diye var yeryüzünde
şimdi lütfen ağzına bir elma koy ve atla ateşe
hiç şüphem yok biri nasılsa bu uykuya silah
olmasa da telaş
bırakmıştır bu gece.