Ufak Kız Şiiri - Ali Baydere

Kimdir? kimdir? bana böylesine
Bir mutluluğu tattıran

Ve ne inat ki, ne mücadele ki
O mutluluğun üzerini örtüp
Göstermemek için çaba sarf eden

Bölük pörçük kalbimin
Ve dolu dizgin yüreğimin arkasındaki
Zifiri zindan karanlığa
Mahkum etmeye çalışan bana

Verdiği mutluluğu,huzuru
Gizlemek ne haddime
Yalan, söylediğim yalan
Yalnız kendime

Beceremiyorum kalbimle yüreğimin arasındaki
Karanlıktan mutluluğu çıkartıp
Bak; işte bu senin eserin demeye
Dilim varmıyor her nedense...

Ben sana yüreğimi verdim
Belki seni kadar cesur değil

Ben sana ellerimi verdim
Belki seni kadar temiz değil

Ufacık bedenine sığdırmaya
Çalıştın dostluğumu
Hasta kalbinde yaşattın
Bana olan aşkını
Dostluk ve aşk arasında
Yandın belki
Yangınlarına yetişemedim
Biliyorum.

Gamzeler oluştuğunda yanaklarında
Ben yere göğe sığamadım
Süzüldüğü zaman damlalar yanaklarından
kahroldum, yok oldum
Her damlada boğuldum

Biliyorum ufak kız
Gönlüne seslenemiyorum
ama şunu unutma ufak kız
Beynimin en ıssız köşesinde
Seni düşünüyorum
Yüreğimin en dibinde
Seni barındırıyorum.

Ben sana dostluğumu verdim
Belki aşkın kadarda güzel değil

Ben sana tüm ömrümü verdim
Belki senin kadar değerli değil

Çok fırtınalar yaşandı içinde
Kimlerle savaştın, kimlerle çetince
İt, çakal düştü peşimize
Kendine attın ateşe
Göğsünü gere gere
Ne hüsranlardan çıktın
Beni düşüne düşüne

Biliyorum ufak kız
Seni senden bile alıp
Uzaklara götüren günleri geceleri
Biliyorum

Ben sana nefesimi verdim
Belki gözlerin kadar anlamlı değil

Ben sana yüreğimi verdim
Belki senin kadar cesur değil

Evet ufak kız şunu unutma
Ben bir senin yanında
Nefes alıyorum