Ufak çocuğun ölüme haykırışı

Sensizlik bir çivi yüreğimdeki
Bir özlem sanki en derinlerde ki
Daha kaç dua etmeli tanrıya
Görmek için o aciz bedeni

Sesin hala kulağımda sanki
Unutamıyorum o sözlerini
Ölüm bile bizi ayıramaz derdin
Bir kediyi teselli eder gibi

Şimdi söyle oldumu böyle ayrı
Nasıl yıkarız uzun duvarları
Bir silahın namlusu'nda beklerken
Beni yaşatan tek şey hatırandı

Yoksa bunu yazdıran özlemin mi
Söyle sende mi gittin herkes gibi
Kollarında büyüyen o çocuktan
Kalmıştı geriye kimsesiz biri

Bu da sonu olmayan bir şiirdi
Tıpkı sana olan özlemim gibi