kızıl bir derya gibi savrulunca saçların
ve ağaç kabuklarındaki yalnızlığı
andıran göz bebeklerin
ufak bir bakış veyahut dokunuş
nasıl aşık olmayabilirdi ki insan evladı
nasıl soyutlaştırabilirdi bu aşkı gönlünde
sadece bir bakış
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta