01-02-1955 Balıkesir/edremit
Dünyam vardı
Ufacık mı ufacık
Garip yüreğimin sığacağı kadar
Zeytin ağaçları vardı yamaçlarında
Yılgınlar açıyordu her yerinde
Sarı renkli.
Kıyılarında zanbaklar vardı rengarenk açan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim