Ufacığım Şiiri - Halil Kıvrık

bir nefes almadan az önce -çıkmadan huy canımdan
uzaklaştığımda içimden
an be an kovdum.
bedelini kendime ödeteceğim
kaşla göz arası olacak bu

Düşerse düşsün
gün be gün yorgunluğuma sefir sevdam
başımda ağırlıyacağım seni
ben diyeyim tacım
Sen de baş belası

Gemilere üfledim-köprüleri yıktım-sırat ta dahil buna
Kör olası yanım
yanı başımda değil-uçurtma ipinin ucuyum.

Binlerce kez sendeyim şimdi
sendelersem de sendeyim
düşmüyorum bak gördün mü?

Az sonra;
toprak bulutu
başaklar toprağı öpecek.

Ben kendimi hiç sevmiyorum
un ufak oldu taş yüreğim
Ekmek gibi zaruri

Avuç içi sıcaklığına sığacak kadar ufacığım