uf ya
insanın senin gözlerinde
annesinin dizinde uyuyası geliyor...
alnıma düşen bu garip hüzünlü çizgiler
bana doğuştan verilmedi
ilkin babam vurdu fırça darbesini
sonra abim düşürdü bir gül dikenin çiziğini
en sonuncuyu da
en derinini de annem çizdi
durur alnımda dudağının yarası...
hani yabancın değildir bu el
bu yüz
bu tırnak diyelim
varıp öper miydin annemin elini...
annem öleli üç yıl olmuş...
Bahtiyar ArslanKayıt Tarihi : 5.9.2008 20:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
git ve anneni öp... hiç değil mi?

off ama..yine dolandırdın yine savruldum..anamın kokusunu mu yaydın...öpülesi...
TÜM YORUMLAR (1)