Udumbara Şiiri - Halime Yıldız

kimin gayrimeşru çocuğusun
ey yalnızlık
de bana

us/tur git
usturaya vur
üç tur
usunu
kulağına kendini oku
ağaç kabuğunda uyu
uyu da yan
ya da
yana yana
dayan

rap rap rap
ihtilâl
konserve laflar yaklaşıyor
düzenli ordu ritmiyle
çıplaklığıma ardıç katranı

yüzme bilmeyen köpekbalığı zihnim
sazanların maskarasıyım yani
ve
zehri çalınmış bir hayvan kadar
kederli

şiir
biri tarafından
vuruldu cuma akşamı
seslendirilmeseydi
ölecekti
bazen yüksek sesle okunmayan şiirler ölür
yine de
cuma namazından sonra
gömmeyin onları
kitaplıklarına

köpekleme daldım
mürekkebin terine
gemiler geçti gözyaşımdan
gemiler
deniz atlarının faytonları

elma, dedim
çık
udumbara
annemi anlat
dolsun kimsesizliğimin kileri

kız
annenin sırrı
aynaya bakınca
kız
anne
içimde yabancı sesler
içim dışıma yabancı
bütün palyaçolar gibi
boyalarım akıyor
akşam
e
ve
dönünce

astarı yırtıldı mı dolunayın
içinden yıldız akar
vahşi insan sürüleri
akıl edemez
sevmeyi

kaktüsle
balayı pazarlığı
yaşam

bursa'da
türküsüz bir sıra gecesi
susma
sustukça
sıra sana gelecek

ibrahiiiiiiiiiim
kırık putlardan ud yapıyorum
günah mı

zeliş'in oğlu üç yaşında
kahperengi diyor yaşama
âh çocuk
öptükçe enseni
zimmetime geçiresim geliyor yaşamı

bir saniye şair
çillerimi topluyorum
aşk dedikleri
süs bitkisi değil mi ki zaten
onun yerine
karnabahar ekmeli
ama
ihanetinizi
saksıya ekmeyin
toprağa karışmıyor çünkü
suya da karışmıyor
genel bir yanılgı bu

replikler passs
sözü bileyleyecek filozof azzz
sanal çiftliklerde
aşk yetiştiriliyor aşkkk

şşştt
sessiz olun
intihar mektuplarını okuyor tanrı
ya da
naneli şeker yiyin
bazen bir şiir de tutabilir insanı