Ud Ve Kanun Şiiri - Halil Müftüoğlu

Kanun her çalışında yarışıyor hep udla.
Ud ona işve yapar binbir naz ve umutla.
Tellerinden nağmeler yükseliyor göklere,
Ud ile kanun sesi gökte erer visale..

O kadar dertliyim ki imkanı yok gülemem.
Ruhum karamsar oldu yeisleri silemem.
Çalınca kanuna ek,udun davudi sesi,
Olurlar bedenimde bir uyanış bestesi.

Yıllar yılı çalsada bıkmadan usanmadan,
Çalmaktan yorulmuyor ne udum ne kanunum,
Bir günüm ayrı geçmez,onları dinlemeden
Ne onlar benden ayrı,nede bende onlardan..

10.temmuz.2007