Uçuşur tenimde bahar…
Yalnızlık senfonisi ezgileyen kemanlar yankılanır göğün avuçlarında…
Yollar ki bu uçurumlara sebep,
Zamana aşılar zehrini bir yılan misali, bu şehrin limanlarında…
Gecenin korkusu çöktü şimdi penceremin üstüne,
Beyaz bir dolunay şimdi suretin,
Donmuş ve susmuş siyahlıklara inat…
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta