Uçuşan Hasretliğin

UÇUŞAN HASRETLİĞİN

Uçuşan hasretliğinden dolayı
Gelip geçen şu günlerim hep harap
Çünkü;
Sen yoksun şimdi yanımda
Anılarım dolaştıkça yarına
Görülür de
Hasretliğin boğum boğum tüterken
Hep
Seni hatırlatır, seni aratır
Boş odamın karanlık köşeleri.

Beyaz dört duvar
Sanki bir şey var
Çizildikçe yokluğun beyazlığın üstüne
Duvar çatlar.
Gölgeleşir isteğiyle o anda.
Düşündükçe;
İz düşümün iz bırakır duvarların yüzüne.

Siyah gözler,
Keskin bakış,
Saçlar kesik,
Mavi deniz gibi başın belirir.
Gök mavisi,
Denizimsi,
Belirir de hayâllerin karşıda…

Günden güne uçuşan hasretliğin tüterken
Şarkılarıma tüm isminle başlarım,
Zakkum çiçekleri açarken…
- 01.09.1961 – İslahiye

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul