. Geriye korkudan donup bakmadigm hatralr.. Sahpsiz bir sehrn en yuksek tpesinde... Ucurmun ucundan soylenen son sozlr... Hic bu zamana kadr duymadgin gbi smdi de duymyacgin sozlr... Kalbmden sokup atmadigm celskilr... Beni ucurmun ucndan uzklastrmaya calsir ama aclar buna izn vermez. Ve ayaklrmin ucnda hissdrim o drin boslugu.. Once bi korku kaplr bdeni mi, hafiftn geri ceklr gbi olsm da acilr beni daha cok itr... Son kez gezdrirm gozlrimi sehrn uzernde. Ruzgri dinlrm... Yagmurn sesni... Arkmdan fsildasr hatralr... Ayklarimin altnda ki bosluk iyice artar... Ve aci bi cglik yukselr gokyuzne. Taslrla birlsir beden... Belki kac ciglklara sahittr bu ucrum. Kaç kisi gozyaslarni doktu ucurmun ucunda... Kac kisi daha... Zikrullah ALA
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta