Görmez kimse geceyi, karanlığı.
Bilmez kimse yarına çıkmayacağını.
Duymaz sensin yüreğin sesini.
Rüzgarın fısıltısını işitmez yüreğin.
Hayatın anlamsız cümlelerini.
Senin acıtan sözlerini.
Kalbe zararlı dillerini.
Kimsesiz ben miyim ki?
Bir uçurumun kenarındaki.
Belki anlamazsın bu sözlerimi.
Yürek en uçta bir uçurumun kenarında.
Aciz olansa kalbimin içinde.
Merhamet bir sıfatsa en derinde.
Belki kayıptır şu an şu saat içimde.
Dizlerimin üstünde bir beden.
Ağırlığı yerin üstünde.
İçini sorma içi en ağır derin işte.
Kütlesi taşmış yüreğine.
Bir kere meylettim yüreğine.
Oda şimdi bir uçurumun kenarında işte.
Ver elini atlayalım gel işte.
Gel işte yok deme bekler yürek.
Bir uçurumun kenarında işteeeee...
Kayıt Tarihi : 26.9.2020 20:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!