kemikle kefenlenmiş ruhum,
plastik damarlarımda dolaşırken,
alevden hapishanelerin,
rüyalarında küser gerçekler...
yokluğuna sığınırken,
yangınlı ormanlarıma,
sen ise
ruh denizimde tek ada...
ben se,
ateşi sen sanan,
sessiz öten kanarya....
yalnızlık, loş duvarlarda,
bir fahişe kadar esir.
oynaşır her gece benimle.
doyar kanımda sensizliğime.
ve sen,
kaybolan gençliğimin en güzel anısı...
hayalet yoldaşı yalnızlığımın,
intiharımın ateşi,
dinmeyen acısı yüreğimin...
senin için işte,
koparıyorum,
göğüs kafesimden kalıntılarını.
bırakıyorum dalgalara,
bilmelisin ki,
ben artık,
uçurumlarımı seviyorum.....
Kayıt Tarihi : 25.10.2002 23:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammet Umut Dilek](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/10/25/ucurumlarimda-gezinirken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!