Uçurumlar Şiiri - Fidan Bulut

Uçurumların kenarındayım
Paraşütüm ruhum
Dağlar küçülmüş gözümde
Tepeler eşik kapı dibinde
Bulutlar yastığım
Gece olsa yıldızları toplayacağım
Ürkmüyorum
Ne gecenin karanlığı
Ne yanlızlığım
Yayılmışım dünyaya
Arkam sağlam
Her bir parçam bir yanda
Umurumda bile değil
Gözlerim yaşlı banane
Kalbim kırılmış kim takar
Ben mehtabın derdindeyim
Hilalde mi bu gece dolunay mı
Niye kurt adam mı çıkar
Yanmış gemiler ayaktayım
Kaybetmişm ne varsa
Olanların değeri neydi ki
Susmuşum duymuyorum
Çok mu önemli
Siz dünyada var oluş peşinde
Ben dünya olmuşum kocaman
Uç bedenim uçurumlardan
Ruhum paraşütüm
Korkma
Parçalanmaktan
Ve bir çiçek tohumunda hayat
Kuş kandında nefes
Biberonda bir damla süt olmaktan