Uçurumlar Şiiri - Filiz Baskın

Ben giderken uçurumları da aldım yanıma
Şansımı da aldım şanssızlığımı da
Ne kadar çileli günler çekmişim
Gelmesini istemedim bile arkamdan
Tap taze sayfalar açmaya çabalarken
Hayat elimde olmadan kayıverdi
Geçiverdi zaman
Şimdi benimle gelen uçurumlardan
Bir şansımı attım, birde şanssızlığımı
Kaderin nereye sürüklediğini
Bilmeksizin yaşamak ne zormuş meğer
Sen kendini salıveriyorsun hayata
O seni sürüklüyor çağlayanlardan ırmaklardan
Öğütler,
Nasihatler
Kulağına küpe olmaktan çok
Zehir oluyor içine…
Birden gözler değişiyor renkleri daha bir kararıyor
Bakışlar daha bir sertleşiyor
İnandıramıyorsun kimsecikleri
Ne yapsan ne etsen batıyor
Oysa eskiden bendim neşesi ile renk veren
Şimdi renkleri bile birbirine karıştırıyorum
Bir hiç uğruna
Hayallerimden
Umutlarımdan vazgeçiyorum
Hayalimi kimlerin eline bırakıyorum
Kimlerin elinde kalıyor
Kimseler pişmanlık duymuyor
Pişman olan ben oluyorum
Hayatımı bırakmanın acısını ağır ödüyorum…
Ne zaferlerin önderiydim
Ne tarihlerin yazıcısıydım kendi dünyamda
Nice umutlar ile yüreklere su serpiyordum
Bana atılan balçıklardan, çamurlardan habersiz

Yüreğimle çırpınıyordum..