Yolların çiçekleriydi onlar
Sınırların değişmediği
Dünyanın küçüldüğü
Uçurumların çoğaldığı
Kocaman bir sevgisizliğin kardeşleriydi
Bazen yapay bakışlara kanıyorlardı
Bazen timsah gözyaşlarıyla avunuyorlardı
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
