Uçurumda Seyrettiklerim Şiiri - Musa Takçı

Bir uçurumda seyrettim
Ürkek insanların bocalayışını
Bir boşluktu onlarınki
Yaşıyorlardı işte öylesine
Bu da yaşamak mıydı
Bir kahroluştan farklı mıydı
Yaşadık dedikleri bu hayat

Tuhaftı alışkanlıkları
Belki acımak da yetersiz kalırdı
Korkuları vardı bu insanların
Bir türlü atamadıkları
Belki bundandı bu ürkek tavırları
Ve silahları yoktu henüz
Bu korkuyu öldürecek
Ne zaman başlamıştı
Bu insanların
Bu karanlık vadideki yolculuğu

Bir şeyler olmalıydı
Bu insanları durduracak
Nasıl anlatılırdı
Hala hissetmedikleri farklı dünyalar
Nasıl estirilirdi
Alışkın olmadıkları rüzgarlar
Hep gizli kalacaktı belki de
Bunlar için aydınlık ufuklar
Bu bir kayboluştu bu insanlar için
Neden bir eziklik bürüyecekti
O özgür ruhlarını
Neden kahrolup duracaklardı
Korkusuzca yaşamak dururken

Sürüp gidemezdi
Bu insanları her şeylerinden ayıran
Bozuk inançların varlığı
Sökülüp atılmalıydı
Hem de aldatılan bu insanların elleriyle
Bitmeliydi bu uğursuz yaşantılar
Paklanmalıydı küflenmiş beyinler
Ve son bulmalıydı artık
Kula kul olmanın senaryosu