Yükselir gökyüzüne gecelerle yalnızlık
Sürme çekilir gibi süzülmekte yıldızlar
Duyulmaz bu sensizlikte en ağır çığlık
Yitirilmiş umutlar, susuz, çatlak dudaklar
Feri söner gecenin katmerleşir karanlık
Sadece bu da değil gulyabani hüzünler
Şu koca okyanusta mahkum, yalnız bir ışık
Ha söndü sönecek, hoyrat eser rüzgarlar
Baharın ortasında kar, kış derken Aralık
Güneşin gölgesinde baykuş olur bülbüller
Bu dumanlı diyarda umutmuş meğer sanık
Hızlı çarpar yürekler, kesiliyor nefesler.
Kayıt Tarihi : 30.7.2016 19:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!