Uçurum Kaçkını Şiiri - Neslihan Kösoğlu

UÇURUM KAÇKINI
Gelme çocuk!
Benim denizimde yüzemezsin sen
Kolların kısa kalır dalgalarıma
Ölürsün çocuk!
Bulaşma yalnızlığıma...

Karanlığıma yaklaşma çocuk
İçine alır ıssız sokaklarım ellerini
Gözlerini kaybedersin kuytu gecelerimde
Viran şehirlerime ayak basma sakın
Yıkılırsın çocuk...

Divaneliğim korkutur seni
Umutlarını yıldırımlar kaçırır
Uçurum kaçkınıdır ruhum
Ruhumla yorulursun...
Yaklaşma çocuk!
Ellerim ateştir,dokundukça kavrulursun...

Sevme çocuk!
Sevilecek yürek mi benimki?
Çoktan unuttum renklerimi
Çoktan tükettim sevgileri
Sakın sevdirme kendini...

Söyleme çocuk!
Konuşma sakın..
Anlatma kendini..
Şarkılar söyleme senin ikliminden
Her şarkı yarım bende
Yarımlaşma ellerimde,seni bulamam
Sus çocuk...

Alıştırma kendini bana
Ben olursun çocuk!
Ben,sen olamam,uğraşma...

Ağlama çocuk!
Ben kıyamam ağlayana...
Gözlerine ulaşamam...
Bir gün gelir,gidersin çocuk!
İçimdeki şarkı biter..
Yaşayamam...