Bir kere baktın yüzüme, uçurum gözlerinle.
Sanki kaderim yeniden yazıldı, döküldü ellerime
Mavi düşler kurdum, uçurtmalar uçurdum gökyüzüne
Artık dünyam başka dünya, buradan dönülmez geriye.
Zaman sensiz durmuşken, ayrılmak ne kelime
Mahpus damlarını, zincirli prangaları,
Ve benim idamımı, yükle omuzlarıma
Yükle bildiğin tüm acıları, en ağır sancıları
Ve dünyadaki tüm çıkmazları yükle
Ama yeter ki sen dur. Gitme...!
Can cananı bulmuşken, ayrılmak ne kelime
Benden mavi düşlerimi, uçurtmalarımı ve seni alıp,
Nereye gidiyorsun uçurum gözlüm nereye...?
Gidersen, al beni de götür gittiğin yere
Andolsun ki, güneşin doğdu zamana ve kaleme
Asla dönmeyeceğim sonu varsa da ölüme
Nehir yatağını bulmuşken, ayrılmak ne kelime
Dönmek yok, sol yanım... dönmek yok geriye
Y. Tarihi/18.08.2005/Ankara
Kayıt Tarihi : 22.8.2005 11:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!