Uçurum Dostu Şiiri - Jale Kozkaman

Bir of çeksem yüce dağlar
Sesimi duyar mısınız?
Gönlümün gamını alıp
Gökkuşağına bular mısınız?
Yıkılır mı bu evren;
Sarsılmadıkça temelindeki
O kin ve suçlu duygular?

Serseri kurşunlara takılıp
Düştün mü o karanlığa
Elinden tutan olmaz dostum.
Bir kara delikken beynin
Hangi sesi dinleyebildin?
Yoksa duygularının esiri miydin?
Ayazın o ürperten soğukluğunu
Bir sille gibi hissedince yüzünde
Sarılırsın umutlarına
O sınırsız sandığın düşlerine
Bir de mavilere kapalı duvarlarına
Hazanı arar durursun
Bütün okyanus benim dediğin akvaryumunda
Hissedebiliyorsan bütün benliğinle birini
Aynı şeyleri düşünüp yargılıya biliyorsan
Ve de mantığına uyabiliyorsan
Arkadaş gerçek bir dostun var demektir.
Yine de unutma! Senin gerçek dostun gene sensin.
Çünkü dost sandığın duygularıyla yaşayabilir
Senide beni de dipsiz bir uçuruma itebilir.

21.12.1997