Dağlardan tek adım atarak
öbür dağa yöneldim.
Aşağıdaysa o hayal tapınağı vardı.
Ay o tapınağın tam tepesinde duruyordu.
Yıldızlarsa yok olmuştu.
Ayın önünden
aniden bir duman kütlesi yükseldi.
Bedenimin her tarafını sarıp
uzun, uzak, ıssız, ve sonsuz,
çöle götürdü beni.
İşte boşluktayım.
Yine yabancı olmadığım hayal dizisine,
duygu yoğunluğuna hoşgeldim.
Çevremde binbir imgeyle,
varlığımı hissettim.
Kayıt Tarihi : 18.3.2007 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Uçurum Dansı 1993 Çöl
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!