O ışık, en derin hislerin ötesinden gelen
pek çok duvarı aşmış bir Işık.
Ninni kadar yumuşak ve yavaş.
Uzaklarda bir yerde beni bulur.
herşeyi bana, beni ise herşeye teslim eder.
Karanlık bir hortumun içinde,
tanımadığım nesnelere çarpıp sürükleniyorum.
Ben nefreti, nefret ise beni
kazanmaya çalışıyor.
Gözlerin ötesinde, küçük delikten içeri süzülerek..
Kayıt Tarihi : 18.3.2007 00:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Uçurum Dansı 1993 Işık
![Gökhan Seyhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/18/ucurum-dansi-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!