Dünya ölüyor...
Uzay yok oldu...
Çevre bembeyaz.
Uçurumun ucunda uçmaktayız.
geri dönüşü yok.
Hey kartallara beraber selam söyleyelim mi?
Var mısın?
Ve yine nisan.
Kıvırcık saç tellerinden aşağı doğru kayalım mı?
Ve işte bununda sonu.
Ama, ama bu beyazlık...
Sonsuz, sonsuz...
Kayıt Tarihi : 17.3.2007 23:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Uçurum Dansı 1993 Dünya
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!