Dün gece susuzluk ırmağının kenarından geçerken,
yine onları düşündüm.
Yükseklik dağlarından, asansörle
aşağı inerken.
İşte beklediğim gerçekleşti.
Asansörümün kapısı, sonunda o
yıldızlar vadisine açıldı.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
