Gökdelen, gecekondu içinde gerçeklik yolu.
Hayat pınarı, kar ışığının gölgesinde.
Adım atmaya çalışan mekanizmalar.
Güneşle yola çıktık,
Hangi yoldan gideriz?
İçimdeki hayal tapınağı.
Uçuk göklere at gibi..
Ben, çekiliyorum artık piramitler diyarına..
Tutankamun hazinesinde duran milyonlarca insan,
hayat yok oluşuna yardımda bulunuyor.
Hala aynı acı, aynı kızgınlık
Yuvarlak cisimler etrafında...
Kayıt Tarihi : 17.3.2007 22:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Uçurum Dansı 1993 Reenkarnasyon
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!