Sabah kuşlarıyla uyanırlar, suskun ve korkulu
kırpıştırıp gözlerini geçerler kalbimin önünden
yoksulluğun gölgesinde akşamdan kalma yalnızlıkları
içli anne kokusu dökülür kirpiklerimden.
Barada*dan duvarlara ses vurur. memleket iner ciğerlerime
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta