Uçurum Çiçekleri Şiiri - Melahat Çetinkaya

Uçuruma bir gül attık
Yankısını bekliyoruz
Suya karanfil bıraktık
Kokusunu ekliyoruz.

Hasretini demler usta
Yüreğimin kuytusunda
Tutkulu düşler uğruna
Mermi sürer silahına.

Gözleri mürdüm eriği
Dudakları bal peteği
Aşka kurmuş saatleri
Uçar sevgi kelebeği.

Mecnun Leyla'sını arar
Gözleri sahrayı tarar
Gelmezse beklenen bahar
Yaraları zaman sarar.

Kaçan son treni bekler
Masallar da şövalyeler
Fısıldaşır tecrübeler
Aşk tesadüfleri sever.

Deseler de sakın kanma
Uçurumun kıyısında
Açan çiçeğe uzanma.
Düşersin çığlık çığlığa.

Yel getirir kokusunu
Uçurum çiçeklerinin
Kabus böler uykusunu
Güzel vuslat düşlerinin.