Uçurum çiçeği Şiiri - Muhammed Çakmak

Şimdi hangi dağın yamacında açarsın,
Hangi rüzgar savurur o isyan kokan saçlarını?
Ben burda, yüreğimde bir kanayan yara,
Diyarbekir gecelerinde bir sensizlik türküsü.

Hani o "gözlerinde bir ülke yangını" vardı ya,
Şimdi hangi küllerde söndü o büyük sevda?
Bana kaldı bu zindan yalnızlığı, bu kahır,
Bir uçurum çiçeği gibi boynu bükük bu ömür.

Ne bir mektup gelir senden, ne bir haber salınır,
Zaman bir cellat gibi vurur durur ensemize.
Oysa "biz beraber büyüttük o umudu" derdin,
Şimdi o umut bir kurşun gibi saplı içimize.

Belki bir gün dönersin, bir bahar sabahı serinliğinde,
O zaman unutulur bu ayrılığın zehri, bu derin hüzün.
Ama şimdilik hasretin bir zindan duvarı gibi çevirmiş beni,
Ve ben seni beklerim, bu sarp ve çetin Diyarbekir gecesinde...