Uçurum Çiçeği Şiiri - Yüksel Aygör

ilk ağladığında başladı her şey
ilk hava çektiğinde ciğerlerine
ilk saldırdığında
annenin süt dolu göğüslerine
çoktan başlamıştı mücadelen

İlk sevmenin sarhoşluğunda
mutluluk işte bu
dediğin anda
yürek burkan acılar
terk edilmeler,yalnızlıklar
sıralanmıştı kapında

kim bilir daha niceleri
pusuda beklemekte
bir kez olsun usanmadan
öfkeni diri tutup
gözyaşlarını içine akıtarak
başın dik,alnın açık
karşılamalısın belki de
yumruklarını sıkarak

yaşamak direnmektir
tıpkı uçurum çiçeği gibi

sarp kayalıklar yamacında
kuru bir taş yarığında
tutunursun topraksız
fırtınalar sınar seni
sökemez köklerinden
güneş yakar,kavurur
eğilmez başın
damla damla yağmur
can olur
yürür taç yapraklarına
taçlanırsın

ne kadar direnirsen
o kadar varsın